factatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of factō

Participle

factātus m (feminine factāta, neuter factātum); first/second declension

  1. made

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative factātus factāta factātum factātī factātae factāta
Genitive factātī factātae factātī factātōrum factātārum factātōrum
Dative factātō factātae factātō factātīs factātīs factātīs
Accusative factātum factātam factātum factātōs factātās factāta
Ablative factātō factātā factātō factātīs factātīs factātīs
Vocative factāte factāta factātum factātī factātae factāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.