extrarius

Latin

Etymology

From extrā.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ekˈstraː.ri.us/, [ɛkˈstraː.ri.ʊs]

Adjective

extrārius (feminine extrāria, neuter extrārium); first/second declension

  1. outward, external, extrinsic
  2. unrelated (person)
  3. (figurative) stray (canis extrarius)

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative extrārius extrāria extrārium extrāriī extrāriae extrāria
Genitive extrāriī extrāriae extrāriī extrāriōrum extrāriārum extrāriōrum
Dative extrāriō extrāriae extrāriō extrāriīs extrāriīs extrāriīs
Accusative extrārium extrāriam extrārium extrāriōs extrāriās extrāria
Ablative extrāriō extrāriā extrāriō extrāriīs extrāriīs extrāriīs
Vocative extrārie extrāria extrārium extrāriī extrāriae extrāria

References

  • extrarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • extrarius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • extrarius in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
  • extrarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • extrarius in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.