extinctus
Latin
Alternative forms
Etymology
Perfect passive participle of extinguō.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | extīnctus | extīncta | extīnctum | extīnctī | extīnctae | extīncta | |
Genitive | extīnctī | extīnctae | extīnctī | extīnctōrum | extīnctārum | extīnctōrum | |
Dative | extīnctō | extīnctae | extīnctō | extīnctīs | extīnctīs | extīnctīs | |
Accusative | extīnctum | extīnctam | extīnctum | extīnctōs | extīnctās | extīncta | |
Ablative | extīnctō | extīnctā | extīnctō | extīnctīs | extīnctīs | extīnctīs | |
Vocative | extīncte | extīncta | extīnctum | extīnctī | extīnctae | extīncta |
Descendants
References
- extinctus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- extinctus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- extinctus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.