expilatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of expīlō.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | expīlātus | expīlāta | expīlātum | expīlātī | expīlātae | expīlāta | |
Genitive | expīlātī | expīlātae | expīlātī | expīlātōrum | expīlātārum | expīlātōrum | |
Dative | expīlātō | expīlātae | expīlātō | expīlātīs | expīlātīs | expīlātīs | |
Accusative | expīlātum | expīlātam | expīlātum | expīlātōs | expīlātās | expīlāta | |
Ablative | expīlātō | expīlātā | expīlātō | expīlātīs | expīlātīs | expīlātīs | |
Vocative | expīlāte | expīlāta | expīlātum | expīlātī | expīlātae | expīlāta |
References
- expilatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.