exordiens

Latin

Etymology

Present participle of exordior.

Participle

exordiēns m or f or n (genitive exordientis); third declension

  1. beginning

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative exordiēns exordiēns exordientēs exordientia
Genitive exordientis exordientis exordientium exordientium
Dative exordientī exordientī exordientibus exordientibus
Accusative exordientem exordiēns exordientēs, exordientīs exordientia
Ablative exordiente, exordientī1 exordiente, exordientī1 exordientibus exordientibus
Vocative exordiēns exordiēns exordientēs exordientia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.