exercitatus
Latin
Participle
exercitātus m (feminine exercitāta, neuter exercitātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | exercitātus | exercitāta | exercitātum | exercitātī | exercitātae | exercitāta | |
Genitive | exercitātī | exercitātae | exercitātī | exercitātōrum | exercitātārum | exercitātōrum | |
Dative | exercitātō | exercitātae | exercitātō | exercitātīs | exercitātīs | exercitātīs | |
Accusative | exercitātum | exercitātam | exercitātum | exercitātōs | exercitātās | exercitāta | |
Ablative | exercitātō | exercitātā | exercitātō | exercitātīs | exercitātīs | exercitātīs | |
Vocative | exercitāte | exercitāta | exercitātum | exercitātī | exercitātae | exercitāta |
References
- exercitatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- exercitatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- exercitatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to be an inexperienced speaker: rudem, tironem ac rudem (opp. exercitatum) esse in dicendo
- an experienced politician: homo in re publica exercitatus
- practised in arms: exercitatus in armis
- to be an inexperienced speaker: rudem, tironem ac rudem (opp. exercitatum) esse in dicendo
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.