excutiens

Latin

Etymology

Present participle of excutiō.

Participle

excutiēns m, f, n (genitive excutientis); third declension

  1. discarding, banishing
  2. examining, inspecting

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative excutiēns excutiēns excutientēs excutientia
Genitive excutientis excutientis excutientium excutientium
Dative excutientī excutientī excutientibus excutientibus
Accusative excutientem excutiēns excutientēs excutientia
Ablative excutientī excutientī excutientibus excutientibus
Vocative excutiēns excutiēns excutientēs excutientia
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.