exculcatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of exculcō

Participle

exculcātus m (feminine exculcāta, neuter exculcātum); first/second declension

  1. trampled

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative exculcātus exculcāta exculcātum exculcātī exculcātae exculcāta
Genitive exculcātī exculcātae exculcātī exculcātōrum exculcātārum exculcātōrum
Dative exculcātō exculcātō exculcātīs
Accusative exculcātum exculcātam exculcātum exculcātōs exculcātās exculcāta
Ablative exculcātō exculcātā exculcātō exculcātīs
Vocative exculcāte exculcāta exculcātum exculcātī exculcātae exculcāta

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.