exculcans

Latin

Etymology

Present participle of exculcō

Participle

exculcāns m or f or n (genitive exculcantis); third declension

  1. trampling

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative exculcāns exculcāns exculcantēs exculcantia
Genitive exculcantis exculcantis exculcantium exculcantium
Dative exculcantī exculcantī exculcantibus exculcantibus
Accusative exculcantem exculcāns exculcantēs, exculcantīs exculcantia
Ablative exculcante, exculcantī1 exculcante, exculcantī1 exculcantibus exculcantibus
Vocative exculcāns exculcāns exculcantēs exculcantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.