excubitus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of excubō.

Participle

excubitus m (feminine excubita, neuter excubitum); first/second declension

  1. slept outdoors
  2. kept watch

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative excubitus excubita excubitum excubitī excubitae excubita
Genitive excubitī excubitae excubitī excubitōrum excubitārum excubitōrum
Dative excubitō excubitae excubitō excubitīs excubitīs excubitīs
Accusative excubitum excubitam excubitum excubitōs excubitās excubita
Ablative excubitō excubitā excubitō excubitīs excubitīs excubitīs
Vocative excubite excubita excubitum excubitī excubitae excubita

References

  • excubitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • excubitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.