estrinxir

Galician

Etymology

From Latin stringere, present active infinitive of stringō (“tighten”).

Verb

estrinxir (first-person singular present estrinxo, first-person singular preterite estrinxín, past participle estrinxido)

  1. to constipate.

Conjugation
    Conjugation of estrinxir
infinitive estrinxir
gerund estrinxindo
past participle singular plural
masculine estrinxido estrinxidos
feminine estrinxida estrinxidas
person singular plural
first second third first second third
indicative eu ti el / ela / Vde. nós vós eles / elas / Vdes.
present estrinxo estrinxes estrinxe estrinximos estrinxides estrinxen
imperfect estrinxía estrinxías estrinxía estrinxiamos estrinxiades estrinxían
preterite estrinxín estrinxiches estrinxiu estrinximos estrinxistes estrinxiron
pluperfect estrinxira estrinxiras estrinxira estrinxiramos estrinxirades estrinxiran
future estrinxirei estrinxirás estrinxirá estrinxiremos estrinxiredes estrinxirán
conditional estrinxiría estrinxirías estrinxiría estrinxiriamos estrinxiriades estrinxirían
subjunctive eu ti el / ela / Vde. nós vós eles / elas / Vdes.
present estrinxa estrinxas estrinxa estrinxamos estrinxades estrinxan
preterite estrinxise estrinxises estrinxise estrinxísemos estrinxísedes estrinxisen
future estrinxir estrinxires estrinxir estrinxirmos estrinxirdes estrinxiren
imperative — ti Vde. nós vós Vdes.
affirmative — estrinxe estrinxa estrinxamos estrinxide estrinxan
negative — estrinxas estrinxa estrinxamos estrinxades estrinxan
personal infinitive eu ti el / ela / Vde. nós vós eles / elas / Vdes.
estrinxir estrinxires estrinxir estrinxirmos estrinxirdes estrinxiren
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.