escalo

See also: escaló

Catalan

Verb

escalo

  1. first-person singular present indicative form of escalar

Galician

Escalo

Alternative forms

  • escallo

Etymology

From Old Galician and Old Portuguese escoallo (15th century), probably from Latin squalus.[1] Cf. also Portuguese escalho, escalheiro.

Pronunciation

  • IPA(key): /esˈkalo̝/

Noun

escalo m (plural escalos)

  1. the Northern Iberian chub (Squalius carolitertii)
    • 1438, X. Ferro Couselo (ed.), A vida e a fala dos devanceiros. Escolma de documentos en galego dos séculos XIII ao XVI. Vigo: Galaxia, page 125:
      que desen cada canbo de scoallos por duas brancas, et que fose en cada canbo çinco escoallos
      they shall pay for each group of chubs two brancas, and each group should be made of five chubs

References

  • escoall” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006-2016.
  • escalo” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006-2013.
  • escallo” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006-2013.
  • escalo” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • escalo” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
  1. Coromines, Joan; Pascual, José A. (1991–1997). Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico. Madrid: Gredos, s.v. escuálido.

Portuguese

Verb

escalo

  1. first-person singular present indicative of escalar

Spanish

Verb

escalo

  1. First-person singular (yo) present indicative form of escalar.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.