epäjumala

Finnish

Etymology

epä- + jumala

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈe̞pæˌjumɑlɑ]
  • Rhymes: -umɑlɑ
  • Hyphenation: e‧pä‧ju‧ma‧la

Noun

epäjumala

  1. A false god.
  2. An idol (image representing a false god).

Declension

Inflection of epäjumala (Kotus type 10/koira, no gradation)
nominative epäjumala epäjumalat
genitive epäjumalan epäjumalien
partitive epäjumalaa epäjumalia
illative epäjumalaan epäjumaliin
singular plural
nominative epäjumala epäjumalat
accusative nom. epäjumala epäjumalat
gen. epäjumalan
genitive epäjumalan epäjumalien
epäjumalainrare
partitive epäjumalaa epäjumalia
inessive epäjumalassa epäjumalissa
elative epäjumalasta epäjumalista
illative epäjumalaan epäjumaliin
adessive epäjumalalla epäjumalilla
ablative epäjumalalta epäjumalilta
allative epäjumalalle epäjumalille
essive epäjumalana epäjumalina
translative epäjumalaksi epäjumaliksi
instructive epäjumalin
abessive epäjumalatta epäjumalitta
comitative epäjumalineen

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.