enascens

Latin

Etymology

Present participle of ēnāscor.

Participle

ēnāscēns m, f, n (genitive ēnāscentis); third declension

  1. sprouting forth

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative ēnāscēns ēnāscēns ēnāscentēs ēnāscentia
Genitive ēnāscentis ēnāscentis ēnāscentium ēnāscentium
Dative ēnāscentī ēnāscentī ēnāscentibus ēnāscentibus
Accusative ēnāscentem ēnāscēns ēnāscentēs, ēnāscentīs ēnāscentia
Ablative ēnāscente, ēnāscentī1 ēnāscente, ēnāscentī1 ēnāscentibus ēnāscentibus
Vocative ēnāscēns ēnāscēns ēnāscentēs ēnāscentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.