empticius

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /empˈtiː.ki.us/, [ɛmpˈtiː.ki.ʊs]

Adjective

emptīcius (feminine emptīcia, neuter emptīcium); first/second declension

  1. purchased, bought

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative emptīcius emptīcia emptīcium emptīciī emptīciae emptīcia
Genitive emptīciī emptīciae emptīciī emptīciōrum emptīciārum emptīciōrum
Dative emptīciō emptīciae emptīciō emptīciīs emptīciīs emptīciīs
Accusative emptīcium emptīciam emptīcium emptīciōs emptīciās emptīcia
Ablative emptīciō emptīciā emptīciō emptīciīs emptīciīs emptīciīs
Vocative emptīcie emptīcia emptīcium emptīciī emptīciae emptīcia

References

  • empticius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • empticius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.