ecclesiasticus

See also: Ecclesiasticus

Latin

Etymology

From Ancient Greek ἐκκλησιαστικός (ekklēsiastikós), from ἐκκλησία (ekklēsía).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ek.kleː.siˈas.ti.kus/, [ɛk.kɫeː.siˈas.tɪ.kʊs]

Adjective

ecclēsiasticus (feminine ecclēsiastica, neuter ecclēsiasticum); first/second declension

  1. Of or belonging to the Church; ecclesiastical

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative ecclēsiasticus ecclēsiastica ecclēsiasticum ecclēsiasticī ecclēsiasticae ecclēsiastica
Genitive ecclēsiasticī ecclēsiasticae ecclēsiasticī ecclēsiasticōrum ecclēsiasticārum ecclēsiasticōrum
Dative ecclēsiasticō ecclēsiasticae ecclēsiasticō ecclēsiasticīs ecclēsiasticīs ecclēsiasticīs
Accusative ecclēsiasticum ecclēsiasticam ecclēsiasticum ecclēsiasticōs ecclēsiasticās ecclēsiastica
Ablative ecclēsiasticō ecclēsiasticā ecclēsiasticō ecclēsiasticīs ecclēsiasticīs ecclēsiasticīs
Vocative ecclēsiastice ecclēsiastica ecclēsiasticum ecclēsiasticī ecclēsiasticae ecclēsiastica

Descendants

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.