earg
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *argaz. Cognate with Old Frisian erch (West Frisian erg), Middle Low German arch (Dutch erg), Old High German arg (German arg (“bad”)), Old Norse argr (Icelandic argur (“angry”)). Outside Germanic, cognate to Albanian jargë (“spit, phlegm”).
Declension
Declension of earg — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | earg | earg | earg |
Accusative | eargne | earge | earg |
Genitive | earges | eargre | earges |
Dative | eargum | eargre | eargum |
Instrumental | earge | eargre | earge |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | earge | earga, -e | earg |
Accusative | earge | earga, -e | earg |
Genitive | eargra | eargra | eargra |
Dative | eargum | eargum | eargum |
Instrumental | eargum | eargum | eargum |
Declension of earg — Weak
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | earga | earge | earge |
Accusative | eargan | eargan | earge |
Genitive | eargan | eargan | eargan |
Dative | eargan | eargan | eargan |
Instrumental | eargan | eargan | eargan |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | eargan | eargan | eargan |
Accusative | eargan | eargan | eargan |
Genitive | eargra, eargena | eargra, eargena | eargra, eargena |
Dative | eargum | eargum | eargum |
Instrumental | eargum | eargum | eargum |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.