díscaoil

Irish

Verb

díscaoil (present analytic díscaoileann, future analytic díscaoilfidh, verbal noun díscaoileadh, past participle díscaoilte)

disintegrate, dissolve
(colors) resolve

Conjugation

First Conjugation (A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	díscaoilim	díscaoileann tú; díscaoilir^†	díscaoileann sé, sí	díscaoilimid	díscaoileann sibh	díscaoileann siad; díscaoilid^†	a dhíscaoileann; a dhíscaoileas / a ndíscaoileann; a ndíscaoileas	díscaoiltear
	past	dhíscaoil mé; dhíscaoileas	dhíscaoil tú; dhíscaoilis	dhíscaoil sé, sí	dhíscaoileamar; dhíscaoil muid	dhíscaoil sibh; dhíscaoileabhair	dhíscaoil siad; dhíscaoileadar	a dhíscaoil / ar dhíscaoil*	díscaoileadh
	past habitual	dhíscaoilinn	dhíscaoilteá	dhíscaoileadh sé, sí	dhíscaoilimis; dhíscaoileadh muid	dhíscaoileadh sibh	dhíscaoilidís; dhíscaoileadh siad	a dhíscaoileadh / ar dhíscaoileadh*	dhíscaoiltí
	future	díscaoilfidh mé; díscaoilfead	díscaoilfidh tú; díscaoilfir^†	díscaoilfidh sé, sí	díscaoilfimid; díscaoilfidh muid	díscaoilfidh sibh	díscaoilfidh siad; díscaoilfid^†	a dhíscaoilfidh; a dhíscaoilfeas / a ndíscaoilfidh; a ndíscaoilfeas	díscaoilfear
conditional		dhíscaoilfinn / ndíscaoilfinn‡‡	dhíscaoilfeá / ndíscaoilfeá‡‡	dhíscaoilfeadh sé, sí / ndíscaoilfeadh sé, sí‡‡	dhíscaoilfimis; dhíscaoilfeadh muid / ndíscaoilfimis‡‡; ndíscaoilfeadh muid‡‡	dhíscaoilfeadh sibh / ndíscaoilfeadh sibh‡‡	dhíscaoilfidís; dhíscaoilfeadh siad / ndíscaoilfidís‡‡; ndíscaoilfeadh siad‡‡	a dhíscaoilfeadh / ar dhíscaoilfeadh*	dhíscaoilfí / ndíscaoilfí‡‡
subjunctive	present	go ndíscaoile mé; go ndíscaoilead^†	go ndíscaoile tú; go ndíscaoilir^†	go ndíscaoile sé, sí	go ndíscaoilimid; go ndíscaoile muid	go ndíscaoile sibh	go ndíscaoile siad; go ndíscaoilid^†	—	go ndíscaoiltear
subjunctive	past	dá ndíscaoilinn	dá ndíscaoilteá	dá ndíscaoileadh sé, sí	dá ndíscaoilimis; dá ndíscaoileadh muid	dá ndíscaoileadh sibh	dá ndíscaoilidís; dá ndíscaoileadh siad	—	dá ndíscaoiltí
imperative		díscaoilim	díscaoil	díscaoileadh sé, sí	díscaoilimis	díscaoiligí; díscaoilidh^†	díscaoilidís	—	díscaoiltear
verbal noun		díscaoileadh
past participle		díscaoilte

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
díscaoil	dhíscaoil	ndíscaoil
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.