dusić

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdu.ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

dusić impf (perfective udusić)

  1. (transitive) to suffocate, to strangle, choke
  2. (transitive) to stew, braise

Conjugation
Conjugation of dusić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive dusić
present tense 1st duszę dusimy
2nd dusisz dusicie
3rd dusi duszą
past tense 1st dusiłem dusiłam dusiliśmy dusiłyśmy
2nd dusiłeś dusiłaś dusiliście dusiłyście
3rd dusił dusiła dusiło dusili dusiły
future tense 1st będę dusił1 będę dusiła1 będziemy dusili1 będziemy dusiły1
2nd będziesz dusił1 będziesz dusiła1 będziecie dusili1 będziecie dusiły1
3rd będzie dusił1 będzie dusiła1 będzie dusiło1 będą dusili1 będą dusiły1
conditional 1st dusiłbym dusiłabym dusilibyśmy dusiłybyśmy
2nd dusiłbyś dusiłabyś dusilibyście dusiłybyście
3rd dusiłby dusiłaby dusiłoby dusiliby dusiłyby
imperative 1st — duśmy
2nd duś duście
3rd niech dusi niech duszą
active adjectival participle duszący dusząca duszące duszący duszące
passive adjectival participle duszony duszona duszone duszeni duszone
contemporary adverbial participle dusząc
impersonal past duszono
verbal noun duszenie
1 or: będę dusić, będziesz dusić etc.

Derived terms

Further reading
  • dusić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.