duerleeën
Luxembourgish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈduːʀˌle.en/, [ˈduː.ɐˌleː.ən], [ˈduə̯ˌleː.ən]
Verb
duerleeën (third-person singular present leet duer, past participle duergeluecht or duergeluet, auxiliary verb hunn)
Conjugation
Regular, separable | ||
---|---|---|
infinitive | duerleeën | |
participle | duergeluecht | |
auxiliary | hunn | |
present indicative |
imperative | |
1st singular | leeën duer | — |
2nd singular | lees duer | lee duer |
3rd singular | leet duer | — |
1st plural | leeën duer | — |
2nd plural | leet duer | leet duer |
3rd plural | leeën duer | — |
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.