dubietas

Latin

Etymology

From dissimilation of *dubiitās, derived from dubius (doubtful”, “wavering) + -tās (-ty”, “-dom, noun-forming suffix).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /duˈbi.e.taːs/, [dʊˈbi.ɛ.taːs]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /duˈbi.e.tas/, [duˈbiː.e.tas]

Noun

dubietās f (genitive dubietātis); third declension

  1. doubt, uncertainty
  2. singular vocative of dubietās
Inflection

Third declension.

Case Singular Plural
Nominative dubietās dubietātēs
Genitive dubietātis dubietātum
Dative dubietātī dubietātibus
Accusative dubietātem dubietātēs
Ablative dubietāte dubietātibus
Vocative dubietās dubietātēs

Descendants

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.