dręczyć
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *drǫčiti.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdrɛn.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file)
Verb
dręczyć impf (perfective zadręczyć)
Conjugation
Conjugation of dręczyć impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or f or n | |
| infinitive | dręczyć | |||||
| present tense | 1st | dręczę | dręczymy | |||
| 2nd | dręczysz | dręczycie | ||||
| 3rd | dręczy | dręczą | ||||
| past tense | 1st | dręczyłem | dręczyłam | dręczyliśmy | dręczyłyśmy | |
| 2nd | dręczyłeś | dręczyłaś | dręczyliście | dręczyłyście | ||
| 3rd | dręczył | dręczyła | dręczyło | dręczyli | dręczyły | |
| future tense | 1st | będę dręczył1 | będę dręczyła1 | będziemy dręczyli1 | będziemy dręczyły1 | |
| 2nd | będziesz dręczył1 | będziesz dręczyła1 | będziecie dręczyli1 | będziecie dręczyły1 | ||
| 3rd | będzie dręczył1 | będzie dręczyła1 | będzie dręczyło1 | będą dręczyli1 | będą dręczyły1 | |
| conditional | 1st | dręczyłbym | dręczyłabym | dręczylibyśmy | dręczyłybyśmy | |
| 2nd | dręczyłbyś | dręczyłabyś | dręczylibyście | dręczyłybyście | ||
| 3rd | dręczyłby | dręczyłaby | dręczyłoby | dręczyliby | dręczyłyby | |
| imperative | 1st | — | dręczmy | |||
| 2nd | dręcz | dręczcie | ||||
| 3rd | niech dręczy | niech dręczą | ||||
| active adjectival participle | dręczący | dręcząca | dręczące | dręczący | dręczące | |
| passive adjectival participle | dręczony | dręczona | dręczone | dręczeni | dręczone | |
| contemporary adverbial participle | dręcząc | |||||
| impersonal past | dręczono | |||||
| verbal noun | dręczenie | |||||
| 1 or: będę dręczyć, będziesz dręczyć etc. | ||||||
Derived terms
- (noun) udręka
Synonyms
Further reading
- dręczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.