doorbreken

From door +‎ breken.

• IPA^(key): /ˈdoːrbreːkə(n)/

• Audio

  (file)

doorbreken

1. (ergative) to break, break through, break in half

   Toen de dikke man op zijn stoel ging zitten, brak de stoel door.

   When the fat man sat down on his chair, the chair broke.

From door- +‎ breken.

• IPA^(key): /doːrˈbreːkə(n)/

• Audio

  (file)

doorbreken

1. (transitive) to break through

   De piloot heeft de geluidsbarriere doorbroken.

   The pilot has broken through the sound barrier.

• breken door, onderbroek