doctiloquus

Latin

Etymology

From doctus + loquor.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /dokˈti.lo.kʷus/, [dɔkˈtɪ.ɫɔ.kʷʊs]

Adjective

doctiloquus (feminine doctiloqua, neuter doctiloquum); first/second declension

  1. speaking learnedly

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative doctiloquus doctiloqua doctiloquum doctiloquī doctiloquae doctiloqua
Genitive doctiloquī doctiloquae doctiloquī doctiloquōrum doctiloquārum doctiloquōrum
Dative doctiloquō doctiloquō doctiloquīs
Accusative doctiloquum doctiloquam doctiloquum doctiloquōs doctiloquās doctiloqua
Ablative doctiloquō doctiloquā doctiloquō doctiloquīs
Vocative doctiloque doctiloqua doctiloquum doctiloquī doctiloquae doctiloqua

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.