doctiloquus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /dokˈti.lo.kʷus/, [dɔkˈtɪ.ɫɔ.kʷʊs]
Adjective
doctiloquus (feminine doctiloqua, neuter doctiloquum); first/second declension
- speaking learnedly
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | doctiloquus | doctiloqua | doctiloquum | doctiloquī | doctiloquae | doctiloqua | |
Genitive | doctiloquī | doctiloquae | doctiloquī | doctiloquōrum | doctiloquārum | doctiloquōrum | |
Dative | doctiloquō | doctiloquō | doctiloquīs | ||||
Accusative | doctiloquum | doctiloquam | doctiloquum | doctiloquōs | doctiloquās | doctiloqua | |
Ablative | doctiloquō | doctiloquā | doctiloquō | doctiloquīs | |||
Vocative | doctiloque | doctiloqua | doctiloquum | doctiloquī | doctiloquae | doctiloqua |
References
- doctiloquus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- doctiloquus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.