docierać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /dɔˈt͡ɕɛ.rat͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

docierać impf (perfective dotrzeć)

  1. (intransitive) to reach (arrive at by effort)
  2. (transitive) to finish grating, to grate some more

Conjugation
Conjugation of docierać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive docierać
present tense 1st docieram docieramy
2nd docierasz docieracie
3rd dociera docierają
past tense 1st docierałem docierałam docieraliśmy docierałyśmy
2nd docierałeś docierałaś docieraliście docierałyście
3rd docierał docierała docierało docierali docierały
future tense 1st będę docierał1 będę docierała1 będziemy docierali1 będziemy docierały1
2nd będziesz docierał1 będziesz docierała1 będziecie docierali1 będziecie docierały1
3rd będzie docierał1 będzie docierała1 będzie docierało1 będą docierali1 będą docierały1
conditional 1st docierałbym docierałabym docieralibyśmy docierałybyśmy
2nd docierałbyś docierałabyś docieralibyście docierałybyście
3rd docierałby docierałaby docierałoby docieraliby docierałyby
imperative 1st — docierajmy
2nd docieraj docierajcie
3rd niech dociera niech docierają
active adjectival participle docierający docierająca docierające docierający docierające
passive adjectival participle docierany docierana docierane docierani docierane
contemporary adverbial participle docierając
impersonal past docierano
verbal noun docieranie
1 or: będę docierać, będziesz docierać etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.