diúltaigh

Irish

Verb

diúltaigh (present analytic diúltaíonn, future analytic diúltóidh, verbal noun diúltú, past participle diúltaithe)

(transitive) to deny, renounce
(transitive with do) to rebut

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	diúltaím	diúltaíonn tú; diúltaír^†	diúltaíonn sé, sí	diúltaímid; diúltaíonn muid	diúltaíonn sibh	diúltaíonn siad; diúltaíd^†	a dhiúltaíonn; a dhiúltaíos / a ndiúltaíonn; a ndiúltaíos	diúltaítear
	past	dhiúltaigh mé; dhiúltaíos	dhiúltaigh tú; dhiúltaís	dhiúltaigh sé, sí	dhiúltaíomar; dhiúltaigh muid	dhiúltaigh sibh; dhiúltaíobhair	dhiúltaigh siad; dhiúltaíodar	a dhiúltaigh / ar dhiúltaigh*	diúltaíodh
	past habitual	dhiúltaínn	dhiúltaíteá	dhiúltaíodh sé, sí	dhiúltaímis; dhiúltaíodh muid	dhiúltaíodh sibh	dhiúltaídís; dhiúltaíodh siad	a dhiúltaíodh / ar dhiúltaíodh*	dhiúltaítí
	future	diúltóidh mé; diúltód; diúltóchaidh mé^†	diúltóidh tú; diúltóir^†; diúltóchaidh tú^†	diúltóidh sé, sí; diúltóchaidh sé, sí^†	diúltóimid; diúltóidh muid; diúltóchaimid^†; diúltóchaidh muid^†	diúltóidh sibh; diúltóchaidh sibh^†	diúltóidh siad; diúltóid^†; diúltóchaidh siad^†	a dhiúltóidh; a dhiúltós; a dhiúltóchaidh^†; a dhiúltóchas^† / a ndiúltóidh; a ndiúltós; a ndiúltóchaidh^†; a ndiúltóchas^†	diúltófar; diúltóchar^†
conditional		dhiúltóinn; dhiúltóchainn^† / ndiúltóinn‡‡; ndiúltóchainn^†‡‡	dhiúltófá; dhiúltóchthá^† / ndiúltófá‡‡; ndiúltóchthá^†‡‡	dhiúltódh sé, sí; dhiúltóchadh sé, sí^† / ndiúltódh sé, sí‡‡; ndiúltóchadh sé, sí^†‡‡	dhiúltóimis; dhiúltódh muid; dhiúltóchaimis^†; dhiúltóchadh muid^† / ndiúltóimis‡‡; ndiúltódh muid‡‡; ndiúltóchaimis^†‡‡; ndiúltóchadh muid^†‡‡	dhiúltódh sibh; dhiúltóchadh sibh^† / ndiúltódh sibh‡‡; ndiúltóchadh sibh^†‡‡	dhiúltóidís; dhiúltódh siad; dhiúltóchadh siad^† / ndiúltóidís‡‡; ndiúltódh siad‡‡; ndiúltóchadh siad^†‡‡	a dhiúltódh; a dhiúltóchadh^† / ar dhiúltódh; ar dhiúltóchadh^†	dhiúltófaí; dhiúltóchthaí^† / ndiúltófaí‡‡; ndiúltóchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go ndiúltaí mé; go ndiúltaíod^†	go ndiúltaí tú; go ndiúltaír^†	go ndiúltaí sé, sí	go ndiúltaímid; go ndiúltaí muid	go ndiúltaí sibh	go ndiúltaí siad; go ndiúltaíd^†	—	go ndiúltaítear
subjunctive	past	dá ndiúltaínn	dá ndiúltaíteá	dá ndiúltaíodh sé, sí	dá ndiúltaímis; dá ndiúltaíodh muid	dá ndiúltaíodh sibh	dá ndiúltaídís; dá ndiúltaíodh siad	—	dá ndiúltaítí
imperative		diúltaím	diúltaigh	diúltaíodh sé, sí	diúltaímis	diúltaígí; diúltaídh^†	diúltaídís	—	diúltaítear
verbal noun		diúltú
past participle		diúltaithe

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Related terms

diúltach (“negative”)

Noun

diúltaigh m

inflection of diúltach:
1. vocative and genitive singular
2. nominative and dative plural

Adjective

diúltaigh

inflection of diúltach:
1. vocative and genitive masculine singular
2. (archaic) dative feminine singular

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
diúltaigh	dhiúltaigh	ndiúltaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.