divisibilis

Latin

Etymology

dīvīsus + -bilis.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /diː.wiːˈsi.bi.lis/, [diː.wiːˈsɪ.bɪ.lɪs]

Adjective

dīvīsibilis (neuter dīvīsibile); third declension

  1. divisible

Declension

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative dīvīsibilis dīvīsibile dīvīsibilēs dīvīsibilia
Genitive dīvīsibilis dīvīsibilis dīvīsibilium dīvīsibilium
Dative dīvīsibilī dīvīsibilī dīvīsibilibus dīvīsibilibus
Accusative dīvīsibilem dīvīsibile dīvīsibilēs, dīvīsibilīs dīvīsibilia
Ablative dīvīsibilī dīvīsibilī dīvīsibilibus dīvīsibilibus
Vocative dīvīsibilis dīvīsibile dīvīsibilēs dīvīsibilia

Descendants

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.