diuturnus

Latin

Etymology

diu (comparative stem: diut-) + -urnus

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /di.uːˈtur.nus/, [di.uːˈtʊr.nʊs]

Adjective

diūturnus (feminine diūturna, neuter diūturnum, comparative diūturnior); first/second-declension adjective

  1. long-lasting
    • Quintus Curtius Rufus, Historiae Alexandri Magni; VIII, 8, 11
      Non est diuturna possessio in quam gladio ducimus; beneficiorum gratia sempiterna est.
      That possession which we gain by the sword is not lasting; gratitude for benefits is eternal.

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative diūturnus diūturna diūturnum diūturnī diūturnae diūturna
Genitive diūturnī diūturnae diūturnī diūturnōrum diūturnārum diūturnōrum
Dative diūturnō diūturnō diūturnīs
Accusative diūturnum diūturnam diūturnum diūturnōs diūturnās diūturna
Ablative diūturnō diūturnā diūturnō diūturnīs
Vocative diūturne diūturna diūturnum diūturnī diūturnae diūturna

References

  • diuturnus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • diuturnus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • diuturnus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
  • diuturnus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • diuturnus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.