distinendus
Latin
Participle
distinendus m (feminine distinenda, neuter distinendum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | distinendus | distinenda | distinendum | distinendī | distinendae | distinenda | |
Genitive | distinendī | distinendae | distinendī | distinendōrum | distinendārum | distinendōrum | |
Dative | distinendō | distinendae | distinendō | distinendīs | distinendīs | distinendīs | |
Accusative | distinendum | distinendam | distinendum | distinendōs | distinendās | distinenda | |
Ablative | distinendō | distinendā | distinendō | distinendīs | distinendīs | distinendīs | |
Vocative | distinende | distinenda | distinendum | distinendī | distinendae | distinenda |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.