dissonans

Danish

Noun

dissonans c (singular definite dissonansen, plural indefinite dissonanser)

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

Further reading


Latin

Etymology

Present participle of dissonō

Participle

dissonāns m or f or n (genitive dissonantis); third declension

  1. disagreeing in sound, being in a state of dissonance
  2. disagreeing, being in disharmony

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative dissonāns dissonāns dissonantēs dissonantia
Genitive dissonantis dissonantis dissonantium dissonantium
Dative dissonantī dissonantī dissonantibus dissonantibus
Accusative dissonantem dissonāns dissonantēs, dissonantīs dissonantia
Ablative dissonante, dissonantī1 dissonante, dissonantī1 dissonantibus dissonantibus
Vocative dissonāns dissonāns dissonantēs dissonantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.