dispartiens

Latin

Etymology

Present participle of dispartiō

Participle

dispartiēns m, f, n (genitive dispartientis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative dispartiēns dispartiēns dispartientēs dispartientia
Genitive dispartientis dispartientis dispartientium dispartientium
Dative dispartientī dispartientī dispartientibus dispartientibus
Accusative dispartientem dispartiēns dispartientēs, dispartientīs dispartientia
Ablative dispartiente, dispartientī1 dispartiente, dispartientī1 dispartientibus dispartientibus
Vocative dispartiēns dispartiēns dispartientēs dispartientia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.