disparandus
Latin
Participle
disparandus m (feminine disparanda, neuter disparandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | disparandus | disparanda | disparandum | disparandī | disparandae | disparanda | |
Genitive | disparandī | disparandae | disparandī | disparandōrum | disparandārum | disparandōrum | |
Dative | disparandō | disparandae | disparandō | disparandīs | disparandīs | disparandīs | |
Accusative | disparandum | disparandam | disparandum | disparandōs | disparandās | disparanda | |
Ablative | disparandō | disparandā | disparandō | disparandīs | disparandīs | disparandīs | |
Vocative | disparande | disparanda | disparandum | disparandī | disparandae | disparanda |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.