discriptus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of discrībō.

Participle

discrīptus m (feminine discrīpta, neuter discrīptum); first/second declension

  1. distributed

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative discrīptus discrīpta discrīptum discrīptī discrīptae discrīpta
Genitive discrīptī discrīptae discrīptī discrīptōrum discrīptārum discrīptōrum
Dative discrīptō discrīptae discrīptō discrīptīs discrīptīs discrīptīs
Accusative discrīptum discrīptam discrīptum discrīptōs discrīptās discrīpta
Ablative discrīptō discrīptā discrīptō discrīptīs discrīptīs discrīptīs
Vocative discrīpte discrīpta discrīptum discrīptī discrīptae discrīpta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.