discretus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of discernō.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /disˈkreː.tus/, [dɪsˈkreː.tʊs]

Participle

discrētus m (feminine discrēta, neuter discrētum); first/second declension

  1. separated

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative discrētus discrēta discrētum discrētī discrētae discrēta
Genitive discrētī discrētae discrētī discrētōrum discrētārum discrētōrum
Dative discrētō discrētae discrētō discrētīs discrētīs discrētīs
Accusative discrētum discrētam discrētum discrētōs discrētās discrēta
Ablative discrētō discrētā discrētō discrētīs discrētīs discrētīs
Vocative discrēte discrēta discrētum discrētī discrētae discrēta

Adjective

discrētus (feminine discrēta, neuter discrētum); first/second declension

  1. separate
  2. differentiated
  3. discrete

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative discrētus discrēta discrētum discrētī discrētae discrēta
Genitive discrētī discrētae discrētī discrētōrum discrētārum discrētōrum
Dative discrētō discrētae discrētō discrētīs discrētīs discrētīs
Accusative discrētum discrētam discrētum discrētōs discrētās discrēta
Ablative discrētō discrētā discrētō discrētīs discrētīs discrētīs
Vocative discrēte discrēta discrētum discrētī discrētae discrēta

Descendants

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.