discreturus

Latin

Etymology

Future active participle of discernō.

Participle

discrētūrus m (feminine discrētūra, neuter discrētūrum); first/second declension

  1. about to separate

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative discrētūrus discrētūra discrētūrum discrētūrī discrētūrae discrētūra
Genitive discrētūrī discrētūrae discrētūrī discrētūrōrum discrētūrārum discrētūrōrum
Dative discrētūrō discrētūrō discrētūrīs
Accusative discrētūrum discrētūram discrētūrum discrētūrōs discrētūrās discrētūra
Ablative discrētūrō discrētūrā discrētūrō discrētūrīs
Vocative discrētūre discrētūra discrētūrum discrētūrī discrētūrae discrētūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.