discendus

Latin

Etymology

Future passive participle (gerundive) of discō.

Participle

discendus (feminine discenda, neuter discendum); first/second-declension participle

  1. which is to be learned, studied

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative discendus discenda discendum discendī discendae discenda
Genitive discendī discendae discendī discendōrum discendārum discendōrum
Dative discendō discendō discendīs
Accusative discendum discendam discendum discendōs discendās discenda
Ablative discendō discendā discendō discendīs
Vocative discende discenda discendum discendī discendae discenda

References

  • discendus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • an elementary school: ludus (discendi or litterarum)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.