dionysiacus

Latin

Etymology

From Ancient Greek Διονῡσιακός (Dionūsiakós), derived from the name Διόνῡσος (Diónūsos).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /di.o.nyːˈsi.a.kus/, [di.ɔ.nyːˈsi.a.kʊs]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /di.o.niˈsi.a.kus/, [di.o.niˈsiː.a.kus]

Adjective

dionȳsiacus (feminine dionȳsiaca, neuter dionȳsiacum); first/second declension

  1. (Late Latin) Dionysian (pertaining to Dionysus)

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dionȳsiacus dionȳsiaca dionȳsiacum dionȳsiacī dionȳsiacae dionȳsiaca
Genitive dionȳsiacī dionȳsiacae dionȳsiacī dionȳsiacōrum dionȳsiacārum dionȳsiacōrum
Dative dionȳsiacō dionȳsiacō dionȳsiacīs
Accusative dionȳsiacum dionȳsiacam dionȳsiacum dionȳsiacōs dionȳsiacās dionȳsiaca
Ablative dionȳsiacō dionȳsiacā dionȳsiacō dionȳsiacīs
Vocative dionȳsiace dionȳsiaca dionȳsiacum dionȳsiacī dionȳsiacae dionȳsiaca

Descendants

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.