dignitas

See also: Dignitas

Latin

Etymology

dignus + -tās

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈdiɡ.ni.taːs/, [ˈdɪŋ.nɪ.taːs]

Noun

dignitās f (genitive dignitātis); third declension

  1. worth, merit
  2. fitness, suitability
  3. esteem, standing, status, rank
  4. dignity
    deus ibi magna cum dignitate sedet
    There the God sits with great dignity.

Inflection

Third declension.

Case Singular Plural
Nominative dignitās dignitātēs
Genitive dignitātis dignitātum
Dative dignitātī dignitātibus
Accusative dignitātem dignitātēs
Ablative dignitāte dignitātibus
Vocative dignitās dignitātēs

Descendants

References

  • dignitas in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • dignitas in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • dignitas in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
  • dignitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to gain dignity; to make oneself a person of consequence: auctoritatem or dignitatem sibi conciliare, parare
    • to insult a person's dignity: auctoritati, dignitati alicuius illudere
    • to be in a dignified position: dignitas est summa in aliquo
    • to be in a dignified position: summa dignitate praeditum esse
    • to consider a thing beneath one's dignity: aliquid alienum (a) dignitate sua or merely a se ducere
    • to guard, maintain one's dignity: dignitatem suam tueri, defendere, retinere, obtinere
    • to be careful of one's dignity: dignitati suae servire, consulere
    • to elevate to the highest dignity: aliquem ad summam dignitatem perducere (B. G. 7. 39)
    • to occupy the first, second position in the state: principem (primum), secundum locum dignitatis obtinere
    • to occupy a very high position in the state: in altissimo dignitatis gradu collocatum, locatum, positum esse
    • to depose, bring down a person from his elevated position: aliquem ex altissimo dignitatis gradu praecipitare (Dom. 37. 98)
    • to overthrow a person (cf. sect. IX. 6): aliquem de dignitatis gradu demovere
    • to attain a position of dignity: dignitatis gradum ascendere
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.