diffamatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of diffāmō

Participle

diffāmātus m (feminine diffāmāta, neuter diffāmātum); first/second declension

  1. defamed, maligned

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative diffāmātus diffāmāta diffāmātum diffāmātī diffāmātae diffāmāta
Genitive diffāmātī diffāmātae diffāmātī diffāmātōrum diffāmātārum diffāmātōrum
Dative diffāmātō diffāmātae diffāmātō diffāmātīs diffāmātīs diffāmātīs
Accusative diffāmātum diffāmātam diffāmātum diffāmātōs diffāmātās diffāmāta
Ablative diffāmātō diffāmātā diffāmātō diffāmātīs diffāmātīs diffāmātīs
Vocative diffāmāte diffāmāta diffāmātum diffāmātī diffāmātae diffāmāta

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.