diagonalis

Latin

Etymology

From Ancient Greek διαγώνιος (diagṓnios, from angle to angle), from διά (diá, across) + γωνία (gōnía, angle).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /di.a.ɡoːˈnaː.lis/, [di.a.ɡoːˈnaː.lɪs]

Adjective

diagōnālis (neuter diagōnāle); third declension

  1. diagonal

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative diagōnālis diagōnāle diagōnālēs diagōnālia
Genitive diagōnālis diagōnālis diagōnālium diagōnālium
Dative diagōnālī diagōnālī diagōnālibus diagōnālibus
Accusative diagōnālem diagōnāle diagōnālēs, diagōnālīs diagōnālia
Ablative diagōnālī diagōnālī diagōnālibus diagōnālibus
Vocative diagōnālis diagōnāle diagōnālēs diagōnālia

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.