detracturus

Latin

Etymology

Future active participle of dētrahō.

Participle

dētractūrus m (feminine dētractūra, neuter dētractūrum); first/second declension

  1. about to remove

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dētractūrus dētractūra dētractūrum dētractūrī dētractūrae dētractūra
Genitive dētractūrī dētractūrae dētractūrī dētractūrōrum dētractūrārum dētractūrōrum
Dative dētractūrō dētractūrae dētractūrō dētractūrīs dētractūrīs dētractūrīs
Accusative dētractūrum dētractūram dētractūrum dētractūrōs dētractūrās dētractūra
Ablative dētractūrō dētractūrā dētractūrō dētractūrīs dētractūrīs dētractūrīs
Vocative dētractūre dētractūra dētractūrum dētractūrī dētractūrae dētractūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.