designans

Latin

Etymology

Present participle of dēsignō.

Participle

dēsignāns m, f, n (genitive dēsignantis); third declension

  1. marking

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative dēsignāns dēsignāns dēsignantēs dēsignantia
Genitive dēsignantis dēsignantis dēsignantium dēsignantium
Dative dēsignantī dēsignantī dēsignantibus dēsignantibus
Accusative dēsignantem dēsignāns dēsignantēs, dēsignantīs dēsignantia
Ablative dēsignante, dēsignantī1 dēsignante, dēsignantī1 dēsignantibus dēsignantibus
Vocative dēsignāns dēsignāns dēsignantēs dēsignantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.