depulsurus

Latin

Etymology

Future active participle of dēpellō.

Participle

dēpulsūrus m (feminine dēpulsūra, neuter dēpulsūrum); first/second declension

  1. about to expel, repel

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dēpulsūrus dēpulsūra dēpulsūrum dēpulsūrī dēpulsūrae dēpulsūra
Genitive dēpulsūrī dēpulsūrae dēpulsūrī dēpulsūrōrum dēpulsūrārum dēpulsūrōrum
Dative dēpulsūrō dēpulsūrae dēpulsūrō dēpulsūrīs dēpulsūrīs dēpulsūrīs
Accusative dēpulsūrum dēpulsūram dēpulsūrum dēpulsūrōs dēpulsūrās dēpulsūra
Ablative dēpulsūrō dēpulsūrā dēpulsūrō dēpulsūrīs dēpulsūrīs dēpulsūrīs
Vocative dēpulsūre dēpulsūra dēpulsūrum dēpulsūrī dēpulsūrae dēpulsūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.