deplicaturus

Latin

Etymology

Future active participle of dēplicō

Participle

dēplicātūrus m (feminine dēplicātūra, neuter dēplicātūrum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dēplicātūrus dēplicātūra dēplicātūrum dēplicātūrī dēplicātūrae dēplicātūra
Genitive dēplicātūrī dēplicātūrae dēplicātūrī dēplicātūrōrum dēplicātūrārum dēplicātūrōrum
Dative dēplicātūrō dēplicātūrae dēplicātūrō dēplicātūrīs dēplicātūrīs dēplicātūrīs
Accusative dēplicātūrum dēplicātūram dēplicātūrum dēplicātūrōs dēplicātūrās dēplicātūra
Ablative dēplicātūrō dēplicātūrā dēplicātūrō dēplicātūrīs dēplicātūrīs dēplicātūrīs
Vocative dēplicātūre dēplicātūra dēplicātūrum dēplicātūrī dēplicātūrae dēplicātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.