demoturus

Latin

Etymology

Future active participle of dēmoveō.

Participle

dēmōtūrus m (feminine dēmōtūra, neuter dēmōtūrum); first/second declension

  1. about to divert

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dēmōtūrus dēmōtūra dēmōtūrum dēmōtūrī dēmōtūrae dēmōtūra
Genitive dēmōtūrī dēmōtūrae dēmōtūrī dēmōtūrōrum dēmōtūrārum dēmōtūrōrum
Dative dēmōtūrō dēmōtūrae dēmōtūrō dēmōtūrīs dēmōtūrīs dēmōtūrīs
Accusative dēmōtūrum dēmōtūram dēmōtūrum dēmōtūrōs dēmōtūrās dēmōtūra
Ablative dēmōtūrō dēmōtūrā dēmōtūrō dēmōtūrīs dēmōtūrīs dēmōtūrīs
Vocative dēmōtūre dēmōtūra dēmōtūrum dēmōtūrī dēmōtūrae dēmōtūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.