demoriens
Latin
Etymology
Present participle of dēmorior.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | dēmoriēns | dēmoriēns | dēmorientēs | dēmorientia | |
Genitive | dēmorientis | dēmorientis | dēmorientium | dēmorientium | |
Dative | dēmorientī | dēmorientī | dēmorientibus | dēmorientibus | |
Accusative | dēmorientem | dēmoriēns | dēmorientēs, dēmorientīs | dēmorientia | |
Ablative | dēmoriente, dēmorientī1 | dēmoriente, dēmorientī1 | dēmorientibus | dēmorientibus | |
Vocative | dēmoriēns | dēmoriēns | dēmorientēs | dēmorientia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.