deminuens

Latin

Etymology

Present participle of dēminuō.

Participle

dēminuēns m or f or n (genitive dēminuentis); third declension

  1. diminishing

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative dēminuēns dēminuēns dēminuentēs dēminuentia
Genitive dēminuentis dēminuentis dēminuentium dēminuentium
Dative dēminuentī dēminuentī dēminuentibus dēminuentibus
Accusative dēminuentem dēminuēns dēminuentēs, dēminuentīs dēminuentia
Ablative dēminuente, dēminuentī1 dēminuente, dēminuentī1 dēminuentibus dēminuentibus
Vocative dēminuēns dēminuēns dēminuentēs dēminuentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.