deklináció

See also: deklinacio

Hungarian

Etymology

Borrowed from Latin declinatio.[1] With -áció ending.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈdɛklinaːt͡siʲoː]
  • (file)
  • Hyphenation: dek‧li‧ná‧ció

Noun

deklináció (plural deklinációk)

  1. (grammar) declination

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative deklináció deklinációk
accusative deklinációt deklinációkat
dative deklinációnak deklinációknak
instrumental deklinációval deklinációkkal
causal-final deklinációért deklinációkért
translative deklinációvá deklinációkká
terminative deklinációig deklinációkig
essive-formal deklinációként deklinációkként
essive-modal
inessive deklinációban deklinációkban
superessive deklináción deklinációkon
adessive deklinációnál deklinációknál
illative deklinációba deklinációkba
sublative deklinációra deklinációkra
allative deklinációhoz deklinációkhoz
elative deklinációból deklinációkból
delative deklinációról deklinációkról
ablative deklinációtól deklinációktól
Possessive forms of deklináció
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. deklinációm deklinációim
2nd person sing. deklinációd deklinációid
3rd person sing. deklinációja deklinációi
1st person plural deklinációnk deklinációink
2nd person plural deklinációtok deklinációitok
3rd person plural deklinációjuk deklinációik

Synonyms

  • névszóragozás

Derived terms

  • deklinációs

References

  1. Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. ISBN 963 7094 20 2
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.