deiurans

Latin

Etymology

Present participle of dēiurō

Participle

dēiurāns m, f, n (genitive dēiurantis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative dēiurāns dēiurāns dēiurantēs dēiurantia
Genitive dēiurantis dēiurantis dēiurantium dēiurantium
Dative dēiurantī dēiurantī dēiurantibus dēiurantibus
Accusative dēiurantem dēiurāns dēiurantēs, dēiurantīs dēiurantia
Ablative dēiurante, dēiurantī1 dēiurante, dēiurantī1 dēiurantibus dēiurantibus
Vocative dēiurāns dēiurāns dēiurantēs dēiurantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.