degnare
Italian
Etymology
From Vulgar Latin *dignāre, from Latin dīgnārī, present active infinitive of dīgnō. Compare French daigner.
Conjugation
Conjugation of degnare
infinitive | degnare | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avere | gerund | degnando | |||
present participle | degnante | past participle | degnato | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | degno | degni | degna | degniamo | degnate | degnano |
imperfect | degnavo | degnavi | degnava | degnavamo | degnavate | degnavano |
past historic | degnai | degnasti | degnò | degnammo | degnaste | degnarono |
future | degnerò | degnerai | degnerà | degneremo | degnerete | degneranno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | degnerei | degneresti | degnerebbe | degneremmo | degnereste | degnerebbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | degni | degni | degni | degniamo | degniate | degnino |
imperfect | degnassi | degnassi | degnasse | degnassimo | degnaste | degnassero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
degna, non degnare | degni | degniamo | degnate | degnino |
Derived terms
Anagrams
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.